Warsztaty

Czwartek, 21 września 2023 

11:00-12:30 (równolegle) 

Warsztat 1: dr Urszula Tokarska – „Zatrzaśnięci w grobowcu piramidy potrzeb Maslowa…”. Markery rozwoju w „Dziennikach Czasów Pandemii”
[sala 005]  

Cel warsztatu stanowi wspólny namysł nad kompetencyjnymi i motywacyjnymi uwarunkowaniami procesu równoważenia obciążeń niestandardowych sytuacji trudnych z wykorzystaniem ich potencjału rozwojowego w odwołaniu do dokumentów osobistych („Dzienników Czasu Pandemii”) pozyskanych w I` fali pandemii Covid-19. Przeprowadzone przez Autorkę analizy wskazują na możliwości i ograniczenia w zakresie rekonstrukcji z pozyskanych tekstów indywidualnych, poznawczo-emocjonalnych strategii odbioru obciążającej, niestandardowej sytuacji trudnej jaką stanowiły początkowe tygodnie lockdownu. Jej specyficzny charakter potraktowany został jako spełniający (do pewnego stopnia) kryteria egzystencjalnie ujmowanej sytuacji granicznej. Dlatego też zaproponowany system kategoryzacyjny nastawiony jest m.in. na rekonstrukcję takich wymiarów przetwarzania doświadczenia indywidualnego jak jego: esencjalizacja; uniwersalizacja oraz (wzbogacająca standardowe „funkcjonowanie”) intensyfikacja istnienia. Wyniki analiz semantycznych poprowadzonych na trzech poziomach organizacji tekstu (treść/ forma/ strategie nadawania znaczenia) pierwszej części badań nie potwierdziły założenia o wyraźnym korzystaniu z założonego potencjału rozwojowego (otrzymano relacje wskazujące na brak wychodzenia poza codzienne, niskorefleksyjne funkcjonowanie). Dopiero decyzja o poszerzeniu korpusu tekstów o kolejne teksty, których Autorzy różnili się w znaczącym stopniu pod względem zmiennych demograficznych oraz motywacyjnych (analizowano dzienniki opublikowane w domenie publicznej w efekcie konkursów) pozwoliła na bardziej precyzyjne określenie uwarunkowań strategii prorozwojowych.
Główne różnice między wyodrębnionymi tzw. „Dziennikami Przetrwania” (Survive Diaries, S-D) oraz Dziennikami Wzrostu (Growth Diaries, G-D) przejawiały się w stosowaniu przez autorów kompetencji metapoznawczych przejawiających się w egzystencjalnie wysyconej i prowadzonej elastycznie (flexibly) tekstualizacji doświadczenia.

Warsztat 2: dr Karolina Małek – Wywiad badawczy a praktyka narracyjna. Inspiracje
[sala 006] 

Bezpośrednią inspiracją do zaprojektowania warsztatu są doświadczenia i związane z nimi wątpliwości towarzyszące badaczom i badaczkom podczas prowadzenia wywiadów. Często dotyczącą one tego, w jaki sposób nawigować pomiędzy specyficznymi celami badawczymi i wynikającą z nich strukturą wywiadu, a dynamiką rozmowy wypływającą z tego, jak doświadcza jej osoba badana i sam badacz. Podczas warsztatu uczestnicy zostaną zaproszeni do namysłu nad tym, co wydarzać się może podczas wywiadu badawczego, w zależności od pozycji przyjętej przez badacza. Jakie znaczenie dla procesu badawczego a następnie analizy otrzymanych danych ma to, jak rozumiemy sam wywiad? Czy jest to proces zbierania danych, w których uczestnik dostarcza nam informacji, które jako badacze skrupulatnie zbieramy? Czy może wywiad badawczy stawać się może przestrzenią współkonstruowania znaczeń, a więc procesem twórczym, aktywnie angażującym obie strony? Sięgając do myśli M. White’a i narzędzi proponowanych w praktyce narracyjnej, poszukiwać będziemy inspiracji do sposobu definiowania zagadnień badawczych i konstruowania pytań wywiadu. Być może będą one się stać wzbogaceniem warsztatu badacza.

13:30-15:00 (równolegle) 

Warsztat 3: prof. dr hab. Bogdan de Barbaro – Perspektywa narracyjna w psychoterapii
[sala 005] 

Spotkanie o charakterze superwizyjnym dla osób, które zajmują się zawodowo  psychoterapią. 

Warsztat 4: dr Anna Wendołowska – Reprezentacja więzi w narracji Wywiadu przywiązania osób dorosłych (Adult Attachment Interview)
[sala 006] 

To nie wczesnodziecięce doświadczenia decydują o wzorcu przywiązania, ale sens nadany im w procesie integracji. Wywiad Przywiązania Osób Dorosłych (Adult Attachment Interview, AAI) odnosi się
do reprezentacji przywiązania leżących u podłoża wewnętrznych modeli operacyjnych, do których docieramy poprzez wspomnienia doświadczeń z wczesnego dzieciństwa. Sposób narracji użytej podczas wywiadu, odzwierciedla szczególny schemat organizacji umysłu, który tworzy swoistą ramę funkcjonowania w świecie: radzenia sobie ze stresem, postrzegania siebie i innych ludzi oraz funkcjonowania w bliskich związkach. Na warsztacie uczestnicy zapoznają się z podłożem teoretycznym AAI i na poziomie podstawowym zostaną wdrożeni w procesy administrowania i kodowania danych z wywiadu oraz implikacji klinicznych.